Rotunda         13. - 16. Jh.
a   e   i   n   r   x
b   f   k   o   s S   y
c   g   l   p   t   Z z
d   h   m   q   u    

  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Die Rotunda ist eine norditalienische Minuskelschrift, die sich aus der Beneventana entwickelt hat. sie kommt im frühen 13. Jh. auf und wird Mitte des 14. Jhs. an der Universität Bologna als Gegenentwurf Zur gotischen Minuskel ausentwickelt. Hauptcharakteristikum der skriptographischen Hochform im 13. und 14. Jh. ist neben den betonten vertikalen Grundstrichen vor allem ihr breiter Duktus. sie besitZt zwar einen gotischen Charakter, jedoch wird die Brechung der Buchstabenbögen nur angedeutet und nicht vollständig durchgeführt. sie wird deshalb auch Rund- oder Halbgotisch genannt. Verbreitet war sie im Hochmittelalter hauptsächlich in Italien, südfrankreich und spanien. Nördlich der Alpen wird sie erst ab dem späten 15. Jh. im Buchdruck verwendet.

Rotunda formata 14. - 15. Jh.
a a   e   i   n   r r   v
b   f   k   o   sss   x xx
c   g g   l   pp p   t   y y
d d d   h h h   m    q   u   z z


Druckrotunda, Basel 1478
A a   E e   I i   M m   Q q   U u
B b   F f    j   N n   R r r    v
C C c   G g   K     O o   S ss   X x
D d d   H h   L l   P p   T t   Y y
                    Z z

Kalligraphische Rotunda, Augsburg 1553
A a   E e   I i   N n   R r r   V v
B b   F f   K     O o   S ss   W   
C c   G g   L l   P p   T t   X x
D d   H h   M m   Q q    u   Y y
                    Z z